यस्तो पनि हुन्छ प्रेम, "प्रेरणादायी कथा"

एकजना पिताले आफ्नो चार वर्षकी छोरी मिनिलाई  धेरै माया गर्ने गर्थ्यो । अफिसबाट फर्किने समयमा उनले हरेकदिन नयाँ - नयाँ खेलौना , चकलेट र खानेपिउने सामानहरु ल्याउने गर्थे  । छोरीले पनि आफ्नो बुवासित धेरै लगाब राख्थिन र हमेशा आफ्नो तोेते बोलिले बाबा , बाबा भनेर बोलाउथिन ।

दिन राम्रैसित बितिरहेको थियो कि एकदिन मिनिलाई तेज ज्वरो आउँछ , सबैजना आत्तिए , मिनिलाई लिएर उनले  तुरुन्त दौडेर डाक्टरको सामु गए तर त्यहा पुग्दा पुग्दै मिनिको मृत्यु हुन पुग्छ ।

परीवारमा त मानौ  पहाड नै टुटेर खस्यो र बुवाको हालत मृत व्यक्तिको समान भयो । मिनि गएको हप्तादिन पछि पनि उनले  न कसैसित बोल्यो न त राम्रोसित खाना नै खाए । खाली हमेशा रुदै बस्थे । यहाँसम्म कि उनले अफिस जान पनि छोडिदिए र घरबाट निस्कन पनि बन्द गरीदिए ।

आसपासको छरछिमेक र नातेदारहरुले उनलाई सम्झाउने धेरै कोशीस गरे तर उनले कसैको कुरा सुनेनन । उनको मुखबाट केवल एउटै शब्द निस्किन्थ्यो , मिनि "

एकदिन यसरी नै मिनिको बारेमा सोच्दासोच्दै  उनी निदाएछन , र उनले एउटा सपना देखे ।

उनले देख्यो कि स्वर्गमा सयकडौ बच्चिहरु परी बनेर घुमिरहेकी छन । सबैले सेतो पोसाक लगाएकी छन र हातमा मैनबत्ती लिएर हिडिरहेकी छन । तब उनलाई त्यो भिडमा मिनि पनि देखियो ,

मिनिलाई देख्ने बित्तिकै बुवाले भने " मिनि मेरी प्यारी छोरी ! सबै परीहरुको हातमा मैनबत्ती जलिरहेको छ तर तिम्रो किन निभेको छ ? तिमी यसलाई किन जलाउदिनौ ?

मिनिले बोलिन " बाबा ! मैले त बारम्बार मैनवत्ती जलाउने कोसिस गर्छु तर तपाईं यति धेरै रुनुहुन्छ कि तपाइको  आँशुहरुले मेरो मैनबत्ती निभाइदिन्छ "

यो सुन्ने बित्तिकै बुवाको निद्रा टुट्छ , उनलाई आफ्नो गल्तिको महसुस हुन्छ । उनले बुझ्छन कि यसरी दुखी भएर बाँच्दा उनको छोरी पनि खुशी हुदिनन , अनि उ पुन आफ्नो सामान्य जीवन तर्फ फर्केर  अगाडि बढ्दै रहे ।।।

मोरल :- जे बित्यो सकियो , बितेको कुराहरुलाई लिएर दुखी हुनुभनेको अझ नोक्सान निम्त्याउनु हो । घट्ना घट्नु तनाब होइन घटेको घट्नालाई बिर्सन नसक्नु चाहिँ तनाब हो । 

All is well that's Ends well,